دکتر محمد قهری
هنگامی‌که نتیجه‌ی کنترل کیفی غیرقابل‌قبول باشد، تست باید تکرار شود. اگر نتیجه‌ی تست بعد از تکرار آن غیرقابل‌قبول باقی بماند، علت نتایج غیرقابل‌قبول را با استفاده از ارگانیسم کنترل کیفی تازه و یا با استفاده از معرف جدید به‌طور سیستماتیک بررسی کنید. نمونه‌های بیمار تا زمانی که مشکل کنترل کیفی حل نشده باشد نباید تست شده یا گزارش شوند.
جمع‌آوری و انتقال نمونه
جمع‌آوری و انتقال مناسب نمونه به تشخیص مطلوب عفونت‌های قارچی برای کلینیسین کمک می‌کند. نمونه‌هایی که به‌صورت نامناسب جمع‌آوری‌شده یا انتقال آنها به‌طور صحیح صورت نگرفته باشد ممکن است به یک تصویر ناقص یا توأم با خطا در فرآیند بیماری بیانجامند و در نتیجه موجب یک تفسیر اشتباه در نتایج کشت گردد. جمع‌آوری نمونه برای کشت قارچ شبیه به کشت‌های باکتریال است؛ به‌جز اینکه معمولاً حجم بیشتری از نمونه لازم است. تغلیظ مایعات و استفاده از رسوب برای کشت، امکان و احتمال آشکار کردن پاتوژن را افزایش می‌دهد. در مورد بیماری سیستمیک یا تهاجمی برای اکثر نواحی آناتومیک بدن، جمع‌آوری نمونه‌ی عمقی به‌عوض جمع‌آوری نمونه‌های سطحی ترجیح داده می‌شود. عناصر قارچی اغلب با بافت احاطه‌کننده‌شان تلفیق می‌شوند، به این دلیل بافت همیشه نمونه‌ی ارجحی برای تجسس‌های قارچی است.
جمع‌آوری نمونه با استفاده از سواب باید به مواردی از غشاءهای مخاطی محدود شود که در آن نمونه وجود ارگانیسم مخمری مطرح باشد (مثلاً ملتحمه، دهان و یا واژن) و یا نمونه‌هایی که از سر (scalp) و یا گوش جمع‌آوری می‌شوند. هنگامی‌که از سواب استفاده می‌شود، انتخاب سواب‌های پرزدار توصیه می‌گردد و به‌جز برای نمونه‌برداری از ضایعات سر در سایر موارد بهتر است سواب‌ها مرطوب نگاه داشته شوند. نشان داده شده است که مواد موجود در نمونه از سواب‌های پرزدار آسان‌تر رها می‌شوند و سواب‌های تهیه‌شده به‌صورت تجاری که حاوی محیط کشت مایع ترانسپورت هستند نسبت به محیط‌های ترانسپورت ژل‌دار ارجح هستند.
