زناشویی

مایت ها

مایت  یا  هیره

هیره‌ها یا مایت‌ها موجوداتی میکروسکوپی هستند که به گروه کنه‌ها تعلق دارند ودر فضای داخلی اماکنی که ازرطوبت بالایی برخوردارند، زندگی می‌کنند. هیره هااز مواد آلی موجود در گرد و خاک خانه تغذیه می‌کنند که قسمت اعظم این مواد آلی شامل سلول‌های مرده پوست بدن انسان، قارچ‌ها وذرات ریز مواد غذایی پخش شده در سطح خانه است. هیره‌ها ذرات مرطوب را جذب می‌کنند. هیره‌ها اغلب باعث واکنش‌های آلرژیک مثل آسم می‌شوند .

تنوع و طبقه‌بندی هیره‌ها

هیره هامتنوع ترین و گوناگون ترین گروه بدون استخوان‌های باقیمانده) بی مهره گان) امروزی می‌باشند. هیره‌ها، کنه‌های بسیار ریزی هستند که از محیط برای زندگی و بقای خود استفاده کرده‌اند و بدون دیده شدن رشد کرده و بیشتر و بیشتر شذه‌اند. بسیاری از آنان در آب و خاک زندگی می‌کنند. اما آنها همچنین شمار وسیعی از گونه‌های انگلی در میان حیوانات زنده و گیاهان نیز می‌باشند و بعضی از آنها نیز از قارچها تغذیه می‌کنند.

زیست‌شناسی

هر هیره بالغ هشت پا دارد. در فضای مرطوب در ملحفه‌ها به میزان ۱۲۰۰۰ هیره در هر گرم از وزن ملحفه‌ها دیده می‌شود. طول عمر هیره‌های موجود در گرد و خاک خانه به طور متوسط معادل ۸۰ روز است که در طی این دوره هیره بالغ روزانه ۱تا ۲ تخم می‌گذارد. در دمای ۶/۲۶ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۷۵ درصد، تکامل تخم‌ها حدود سی روز به طول می‌انجامد .

محل زندگی

بهترین مکان برای مبارزه با هیره‌های موجود در گرد و خاک خانه، اتاق خواب خانه است. این موجودات میکروسکوپی بر روی سلول‌های مرده پوست به عنوان یک منبع غذایی زندگی می‌کنند.

حساسیت و آسم

هیره‌های گرد و خاک خانه یکی از عوامل اصلی ایجاد حساسیت هستند. حساسیت هایی که هیره‌های موجود در گرد و خاک خانه ایجاد می‌کنند، باعث بروز آسم، آبریزش بینی، ریزش اشک از چشم، عطسه، مشکلات تنفسی و التهاب پوستی می‌شود.

chicken-mite-dermanyssus-gallinae

 Chicken Mite, Dermanyssus gallinae

 

acarus

Acarus

 

cat-mite-cheyletiella-blakei

Cat Mite, Cheyletiella blakei

 

 

chigger-mite-eutrombicula-sp

Chigger Mite, Eutrombicula sp

 

اهمیت پزشکی و مبارزه با مایت ها 

مایت ها بسته به گونه ای که به آن تعلق دارند تاثیرات مختلفی را بر سلامت می گذارند. جهت درمان علاوه بر استفاده از کرمهای دور کننده استفاده از  آنتی بیوتیک ها و ترکیبات آنتی هیستامین توصیه می گردد. مهمترین  نکته در ابتلا به مایتهاعدم خارش محل تحریک شده است. زیرا علاوه بر  آسیب بر بافتهای پوستی سب تورم بیشتر و عفونت می گردد.
در خصوص حساسیت به مایتها می توان باآزمایش میزان غلظت مدفوع هیره (گوانین) موجود در گرد و غبار، غلظت آلرژن های هیره گرد و غبار  را محاسبه کرد.
می توان با کاهش رطوبت اتاقها، بهبود تهویه و حذف گرد و غبار،هیره   ها و قارچ های مربوط را کنترل کرد. اتاقهای خواب و نشیمن باید مرتب هوادهی شوند یا رطوبت آنها با اقدامات دیگر کاهش یابد، تکاندن رختخوابها و شستن  مکرر ملافه ها و پتوها ، موجب کاهش دسترسی به غذا در نتیجه کاهش  تعداد هیره ها می شود. استفاده از جارو برقی روی تختخوابها ،فرشها و مبلمان نیز موثر است . در آلودگی های شدید و خارش های ناراحت کننده مداوم  می بایست سمپاشی انجام گیرد.حشره کشهای متداول که برای کنترل آفت بکار  می روند به هیچ عنوان موثر نیستند اما یک فراورده خاص در دسترس است که وقتی برای ملافه ها، تشک ها، فرش ها و رویه بل ها به کار می رود ، هیره ها را از بین می برد.

درباره ی admin

مطلب پیشنهادی

روشهاي بهداشتي و درماني پيشگيري از توكسوپلاسموز مادرزادي

توكسوپلاسموز مادرزادي به علت آلودگي مادر به انگل توكسوپلاسما گونديي ( T. gondii )  در …

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *