زناشویی

زایگومایکوزیس (۵)

DR_GHAHRI_143-1

اکثر گونه‌های مربوط به این دسته از قارچ‌ها برای حشرات بیماری‌زا هستند

سه گونه در ارتباط با بیماری‌های انسانی شناخته شده‌اند: بازیدیوبولوس راناروم، کونیدیوبولوس کوروناتوس و کونیدیوبولوس اینکانگروس.

عفونت‌ها همچنین به‌عنوان بازیدیوبولومایکوزیس و کونیدیوبولومایکوزیس موسوم هستند. برخلاف قارچ‌های موکوراسئوس، در اینجا وضعیت کلینیکی مزمن است و اغلب کند و آرام می‌باشند و این عفونت‌ها تهدیدکننده‌ی حیات نیستند مگر در مواردی که با عفونت‌های منتشره در اثر آن‌ها مواجه شویم. اشکال هیستولوزیک آن‌ها نیز شبیه یکدیگر است اما نماهای بالینی متفاوت می‌باشند.

عفونت‌های ناشی از بازیدیوبولوس راناروم

فرم بالینی که دیده می‌شود یک توده‌ی زیرجلدی منفرد، بدون درد، یک‌طرفه و با حدود مشخص است که معمولاً قسمت باسن یا ران را مبتلا می‌کند، اما می‌تواند در سایر نواحی مانند بازو، گردن، صورت، یا در تنه دیده شود. بیماری به‌صورت یک ندول منفرد شروع می‌شود که به‌طور پیشرونده رشد می‌کند. تورم اغلب به حالت سخت شبیه چوب مشاهده می‌شود. لزیون‌های توسعه‌یافته می‌توانند دردناک باشند، به‌ویژه هنگامی‌که نواحی پرینه یا اطراف رکتال را گرفتار کرده باشند. رنگ و نمای ظاهری پوست نرمال و یا اریتماتوس است. هیچ‌گونه اولسراسیون وجود ندارد و توده به قسمت‌های عمقی‌تر نچسبیده هرچند که ابتلای عضلات نیز شرح داده شده است. گاهی اوقات بزرگ شدن غدد لنفاویِ محلی دیده می‌شود، کشت از نمونه‌های بیوپسی که از این محل‌ها تهیه شده، قارچ را نشان می‌دهد. فقدان سینوس‌های تخلیه‌کننده چرک و ترشحات، غیاب حالت چسبندگی به ساختمان‌های مجاور و زیرین و فقدان توسعه‌ی عفونت به سمت استخوان به‌راحتی موجب تشخیص افتراقی از مایستوما می‌گردد. عفونت دستگاه گوارش یک لوکالیزاسیون غیرمعمول است.

جهت دانلود و مشاهده ادامه مطلب کلیک کنید

درباره ی admin

مطلب پیشنهادی

اصول و روش‌های نشان دادن قارچ‌ها در نمونه‌های کلینیکی (۸)

 کشت نمونه‌ها در پلیت و انکوبه کردن آنها بطور کلی استفاده از محیط‌های کشت در …

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *