پاسخ سیستم ایمنی در برابر قارچ‌ها (۱)

مقدمه

قارچ‌های بااهمیت از نظر پزشکی در یک گروه بسیار متنوع قرار دارند؛ برخی از آن‌ها شیوع فراوانی در محیط داشته و چالش نیرومندی با سیستم ایمنی انسان دارند، حتی در درون گونه‌ها اختلافات و تنوع در مرفولوژی وجود دارد و این ناهمسانی با تغییرات مرتبط در آنتی‌ژن‌های سطحی مرتبط است و فقط به قارچ‌های دوشکلی محدود نیست. به‌عنوان مثال در میزبانان حساس، کونیدی‌های استنشاق‌شده‌ی آسپرجیلوس، پوشش‌های سطحی مومیِ خود را ریخته (shed)، متورم شده و آنتی‌ژن‌های سطحی جدیدی را بروز می‌دهند، سپس ژرمیناسیون انجام می‌گیرد تا عناصر رشته‌ای (هایفی) را تشکیل دهند که آن‌ها هم به‌نوبه‌ی خود دارای آنتی‌ژن‌های مجزای دیگری هستند. این تغییرات سطحی موجب برانگیخته شدن پاسخ‌های ایمنی سلولی و همورال مشخص در میزبان می‌شوند. کاندیدا آلبیکنس درون بافت‌ها به‌صورت بلاستوکونیدی‌های شبه مخمری، سودوهایفی و هایفی رشد می‌کند که در بیان آنتی‌ژن‌های سطحی با یکدیگر اختلاف دارند.

جهت دانلود و مشاهده ادامه مطلب کلیک کنید