دکتر محمد قهری
واکسیناسیون و ایمیونوتراپی
ساخت و توسعه‌ی واکسن‌ها علیه عفونت‌های مهم سیستمیک قارچی به‌صورت جدی در حال تحقیق و بررسی است. یک واکسن متشکل از اسفرول‌های کوکسیدیوئیدس ایمیتیس کشته‌شده توسط فرمالدئید در مدل موشی کوکسیدیوئیدومایکوزیس نقش محافظتی داشته است، اما در یک کارآزمایی بزرگ که در آن از افراد حساس در منطقه‌ی آندمیک استفاده شده، کارایی مناسبی نشان نداد و واکنش‌های لوکال مربوط به دوز تجویزی واکسن، کاربرد آن را محدود نمود. به نظر می‌رسد که ایمیونیزاسیون با فراکسیون‌های سلولی یا آنتی‌ژن‌های خالص‌شده بهتر تحمل می‌شوند. مطالعات متعددی وجود دارند که در آن‌ها آنتی‌ژن‌های قارچی به‌عنوان اهداف مهم برای پاسخ‌های ناشی از سلول‌های Tو B مورد شناسایی قرار گرفته‌اند که در این موارد درجات متغیری از حفاظت در مدل‌های حیوانی میکوها دیده شده است. مهم‌ترین و مهلک‌ترین عفونت‌های قارچی در بیمارانی دیده می‌شود که به‌صورت قابل‌توجهی دچار اختلال در سیستم ایمنی خود هستند و احتمالاً پاسخ‌های کمتر از حد مطلوب و مناسب نسبت به ایمیونیزاسیون می‌دهند، بنابراین برای هر واکسنی یک چالش سخت و دشوار برای نشان دادن اینکه ایمیونیزاسیون می‌تواند برای جمعیت بیماران در معرض خطر موجب حفاظت شود، وجود خواهد داشت.
