ایمنی با واسطهی سلول T
پاسخ ایمنی اختصاصی با واسطهی سلول T CD4
ایمنی اختصاصی با واسطهی سلول برای یک پاسخ محافظتی ایمنی نسبت به کریپتوکوکوس نئوفرمنس و قارچهای دیمورفیک نقشی اساسی دارد و در حفاظت علیه عفونتهای درماتوفیتی نیز درگیر میشود. ایمنی با واسطهی سلولی (بهعوض عملکرد دستنخوردهی نوتروفیل) اهمیت اولیه برای حفاظت کاندیدیازیس دهانی حلقی و کاندیدیازیس مری دارد. شواهد برای اهمیت ایمنی اختصاصی با واسطهی سلولی از مشاهدات کلینیکی و مطالعات حیوانی بهدستآمده است. این میکوزها با کثرت افزایشیافته در بیماران مبتلا به ایدز، لنفوم و سارکوئیدوز دیده میشوند و همچنین در افرادی که از داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی نظیر کورتیکوستروئیدها و سیکلوفسفامید استفاده میکنند. این داروها ایمنی با واسطهی سلولی T را سرکوب میکنند. انسیدانس بالای عفونتهای قارچی در بیماران HIV مثبت بهویژه چشمگیر است.