آزمایش تولید لولهی زایا (پدیدهی رینولد- برود)
اصول: بیش از ۹۰% گونههای آلبیکنس که از نمونههای کلینیکی جدا میشوند قادر به ایجاد لولهی زایا هستند. مخمر به مدت ۲ تا ۳ ساعت در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد و درون سرم نگهداری میشود.
کاربرد: بهمنظور تشخیص سریع گونهی آلبیکنس از سایر گونهها بکار میرود.
کنترل کیفی آزمایش:
- تولید لولهی زایا تحت تأثیر آلودگی باکتریائی است، بنابراین لازم است برای انجام آزمایش از کشتهای آلوده استفاده نشود.
- میزان ارگانیسم تلقیحی، محیط کشت و درجه حرارت انکوباسیون در نتایج آزمایش مؤثر است. سرم انسان یا حیوان آزمایشگاهی برای انجام آزمایش مناسب است.
- بالاترین میزان تشکیل لولهی زایا با تلقیح ۱۰۰۰۰۰ الی یک میلیون سلول در هر میلیلیتر حاصل میشود. افزایش تعداد سلول باعث کاهش قابلیت تولید لولهی زایا میگردد.
- هنگام آزمایش، واریتهی شناختهشدهی آلبیکنس را که ایجاد لولهی زایا میکند بهعنوان شاهد مثبت و از کاندیدا تروپیکالیس بهعنوان شاهد منفی استفاده میشود. در صورتیکه شاهد مثبت لولهی زایا ایجاد نکرد و یا شاهد منفی لولهی زایا تولید نمود، آزمایش بیارزش تلقی خواهد شد.
- برای انجام آزمایش از سرم تازه باید استفاده شود و سرمهایی که در یخچال نگهداری شدهاند برای آزمایش مناسب نیستند.