سندرم هیستوپلاسموز چشمی
اپیدمیولوژی
“سندرم هیستوپلاسموز چشمی فرضی” یک بیماری چشمی است که بصورت غالب در افراد سفید پوست و در سنین متوسط عمر در نواحی اندمیک عفونت هیستوپلاسموزیس دیده میشود. در نواحی شمال مرکزی (Midwest) و قسمتی از شرق ایالات متحده ۵۹ درصد مردم تست پوستی مثبت برای هیستوپلاسما دارند اما تنها ۴/۴ درصد از افرادی که تست پوستی مثبت دارند دارای لزیونهای مشخص در ته چشم (فوندوس) که شرح داده میشود، هستند. دو آنتیژن HLA یعنی HLA-B7 و HLA-DRW2 در ارتباط با سندرم هیستوپلاسموز چشمی فرضی شناخته شده است. یافتههای چشمی تیپیکالی که در زیر شرح داده میشود، اغلب اوقات در بیمارانی که در نواحی اندمیک هیستوپلاسموزیس در ایالات متحده زندگی میکنند و یا به نواحی مربوطه مسافرت میکنند، دیده شده است. البته این یافتهها در سایر نقاط دنیا بدون وجود بیماری هیستوپلاسموز نیز دیده شدهاند، بنابراین یافتههای چشمی در “سندرم هیستوپلاسموز چشمی فرضی” ممکن است منحصراً توسط هیستوپلاسما کپسولاتوم ایجاد نشده باشد و نتیجهی یک پروسهی پاتولوژیک مشترک با تصویر افتالمیک یکسان و مشابهی باشند. هیچگونه شواهد و مدارکی دال بر هیستوپلاسموز سیستمیک در بیماران دچار “سندرم هیستوپلاسموز چشمی فرضی” وجود ندارد. این مسئله با موارد شناخته شدهی گرفتاری مشیمیه ((Uveal با هیستوپلاسموز منتشره در تقابل است. اندوفتالمیت هیستوپلاسمائی بیماری نادری است و یافتههای ته چشم را آن گونه که نوعاً در “سندرم هیستوپلاسموز چشمی فرضی” دیده میشود، نشان نمیدهد. ۶ مورد شرح داده شده است که در آنها اشکال کلینیکی “سندرم هیستوپلاسموز چشمی فرضی” وجود داشته است و در آنها هیستوپلاسما کپسولاتوم یا آنتیژنهای آن بوسیلهی تکنیک هیستوپاتولوژی نشان داده شده است.