دکتر محمد قهری
عوامل اوکولومایکوزیس
تا حدود چهار دهه قبل نمونه‌های اوکولومایکوزیس آنقدر کمیاب بودند که موارد دیده شده بصورت “گزارش مورد” مطرح می‌گردید. هرچند که امروزه نیز در مقایسه با علل باکتریال نسبتاً کمتر شایع هستند، اما موارد گزارش عفونت‌های قارچی چشم در حال افزایش است و ضمائم چشم مانند پلک‌ها، ملتحمه، سیستم اشکی، حدقه و سایر قسمت‌های کره‌ی چشم (قرنیه، صلبیه، شبکیه، مشیمیه، شبکیه، زجاجیه و عصب بینائی) را گرفتار می‌کنند. اگرچه سهم قابل توجهی از این افزایش موارد نتیجه‌ی افزایش آگاهی کلینیکی و بهبود و ارتقاء تکنیک‌های تشخیصی است اما استفاده‌ی وسیع از آنتی بیوتیک‌های وسیع‌الطیف، کورتیکوستروئیدها، و کاتتریزاسیون تهاجمی طولانی مدت و نیز ظهور و پیدایش اختلالات نقص ایمنی، اختلالات یاتروژنیک (پزشکزاد) و یا آنهائی که با عفونت پدید می‌آیند همگی در افزایش میزان وقوع اکولومایکوزیس سهیم می‌باشند. بیش از ۱۵۰ گونه قارچی که در ۵۶ جنس قرار می‌گیرند بعنوان عوامل اوکولومایکوزیس گزارش شده‌اند. قارچ‌های عامل اوکولومایکوزیس را در ۴ طبقه بررسی می‌نمایند:
