مقدمه
ساختمان منحصر به فرد و بینظیر چشم انسان و برخورد و مواجههی مستقیم آن با محیط، این عضو را آسیبپذیر و حساس در مقابل برخی از عوامل عفونی از جمله قارچها نموده است. دفاعهای میزبان بر علیه این میکروارگانیسمها هنگامیکه از طریق سدهای آناتومیکال رخنه نمایند اغلب برای پیشگیری از کاهش بینائی (و از دست دادن بینائی) ناکافی است. بنابراین شناسائی و درمان بموقع میکروارگانیسمهای درگیر کننده بسیار مهم است. آشنائی و مرور آناتومی چشم و ساختمانهای احاطه کنندهی آن برای مطالعهی عفونتهای اختصاصی قارچها ضروری مینماید. بعنوان مثال عفونتهای قارچی فیلامنتوس چشم معمولا مربوط به تروماهای نفوذکننده توسط اشیاء و وسایلی است که با مواد گیاهی آلوده شده باشند و از طریق قرنیه یا کرهی چشم و یا بوسیلهی گسترش و توسعهی عفونت از سینوسهای پارانازال مجاور چشم به این عضو رسیده باشند. اندوفتالمیت و کوریورتینیت قارچی معمولا در نتیجهی انتشار فونژمی قبلی (یا فونژمی پایدار) به بافت چشم است. گونههای کاندیدا شایعترین علت اندوفتالمیت اندوژنوس هستند اگرچه عفونت اولیه توسط قارچهای دوشکلی ممکن است سبب عفونت و زخمی شدن کوریورتینا شوند. پوشش لنزهای تماسی با کراتیت ایجاد شده بوسیلهی مخمرها، قارچهای رشتهای و گونههای آکانتامبا مرتبط است.