دکتر محمد قهری
عدم تحمل كربوهيدراتها به درجات مختلف ، كه براي اولين بار طي بارداري بروز نموده يا تشخيص داده شوند را ديابت بارداري مي نامند ، اين افراد ممكن است علامت دار يا بدون علامت باشند .
افرادي كه علائم باليني ديابت را نشان مي دهند ، اغلب قند خون و HbA1c بالا داشته و معمولا براي تشخيص نيازي به انجام تستهاي تحمل گلوكز ندارند . اما اكثر مبتلايان به ديابت حاملگي ، بدون علامت مي باشند و اين مساله لزوم انجام آزمايش غربالگري درخانم هاي باردار را نشان مي دهد . غربالگري در مرحله ي اول از طريق آزمايش GCT و در صورت لزوم OGTT انجام مي شود.
تفسير نتايج :
بر اساس دستورالعمل برنامه ريزي كشوري پيشگيري و كنترل ديابت ، در خانم هايي كه در معرض ديابت نيستند ، اگر قند خون پلاسما كمتر از ۱۲۰mg/dl باشد احتمال ديابت حاملگي منتفي است ولي اگر ۱۳۰mg/dl يا بيشتر باشد ، بايد آزمايش تحمل گلوكز با ۱۰۰ گرم گلوكز و مطابق با دستور العمل OGTT انجام شود .
در خانم هاي در معرض خطر ، اگر قند خون پلاسما كمتر از ۱۳۰ mg/dl ،در هفته ۲۸-۲۴ مجددا GCT انجام مي شود ولي اگر مقدار گلوكز بيش از ۱۳۰ mg /dl باشد ، بايد آزمايش تحمل گلوكز با ۱۰۰ گرم گلوكز و مطابق با دستورالعمل OGTT انجام شود .
